Mooi weer.. En knolvoet deel 2

Wat een lekker weer nog even in zo in september! Een cadeautje

:-) En zeker in combinatie met de vochtige september avonden en nachten ook zeer groeizaam weer. Kunnen de laatste bietjes en boontjes nog mooi wat zon pakken. De pompoenen worden nog net wat dikker voor het steeltje gaat verkurken en we ze kunnen oogsten. En ook de courgette gaat nog even vrolijk door alsof het nog augustus is (hoewel, gelukkig geen 10 courgettes per dag meer :-P ). Ook de wintergroenten, boerenkool, winterprei, winterwortels, beginnen zo langzamer hand groter te worden. Al moet ik nog zien of m'n boerenkool wat wordt, die zijn nog wel heel klein (wat ik dan weer bijna vergeet te vertellen is dat óók het onkruid groeit als een malle...).

Koolrabi in een pot. Tegen de knolvoet.

Mocht iemand met een goed geheugen zich nu af zitten te vragen: Hè, jij had toch knolvoet? Dat klopt. En over het algemeen wordt gezegd dat je in een tuin met knolvoet 5 tot 10 jaar geen kolen mag planten. Maarja, helemaal geen kolen... Dus ben ik op zoek gegaan naar meer informatie en ben een heleboel dingen te weten gekomen. Bijvoorbeeld dat sommige soorten minder gevoelig zijn voor knolvoet dan andere, boerenkool en spruitkool bijvoorbeeld. Vandaar dat mijn spruitkool als enige overleefde, dit voorjaar (er waren er 2, de andere is ten prooi gevallen aan slakken). Verder heb ik ontdekt dat er ook nog meer en minder gevoelige rassen zijn, daar ga ik dus volgend jaar op letten (al ga ik m'n kolen teelt volgend jaar wel drastisch beperken, wil niet het risico lopen dat ik een boel zieke plantjes heb, en veel kolen kweek ik uit gewoonte (radijs) en niet omdat ik ze zo lekker vind). En wat grotere plantjes, die eerst in grote potten zijn opgekweekt en al een flink wortelgestel hebben maken ook een betere kans tegen de ziekte (klinkt logisch).

Ook schijnt knolvoet niet tegen zure grond te kunnen, dus flink bekalken wil wel eens een beetje helpen. Wat dan wel weer in tegenspraak is met het gerucht dat een stukje rabarber in het plantgat ook zou helpen, dat is namelijk juist zuur, maar goed..

En ten slotte: Knolvoet zit in de bovenste 5 à 10 cm van de grond. Als je plantjes dus niet in de volle grond zet, maar in een bloempot zonder bodem, met schone potgrond. En díé dan in de volle grond. Dan zou het ook goed moeten gaan. 

Dat laatste heb ik al uitgeprobeerd met koolrabi's en dat gaat tot nu toe goed (ik vind koolrabi's als een van de weinige kolen wél echt lekker). En dus mijn boerenkooltjes nu ook uitgeplant in potten zonder bodem. Voor volgend jaar al bezig een bloembak van z'n bodem te ontdoen, en bij m'n ouders in de garage ontdekte ik nog een pvc buis, die in stukken gezaagd ook ideaal is (denk ik). 

Voor nu probeer ik dit. Als het werkt (ik hoop het). Ga ik volgend jaar een paar kolen kweken (maar niet te veel). Ik ga flink bekalken. Ik denk dat ik de rabarber maar achterwege laat (anders kan ik het kalken ook wel laten). Ik ga m'n plantjes goed groot opkweken in potten. En dan in potten en pvc buizen gevuld met potgrond in de tuin zetten. 

Een goede oogst gehad dit jaar!
(En stiekem al weer een beetje plannen aan het maken voor volgend jaar)

Ps: Dit is mijn 50e blogpost! Jeej :-D. Toen ik begon nooit gedacht dat ik het zo lang vol zou houden. En ik heb inmiddels al zo'n 2500 bezoekers (niet uniek, wel exclusief ikzelf :-) ) gehad! Bedankt allemaal voor het lezen, delen, en de leuke reacties. Op naar de volgende 50 berichten!